به نام خدا و برای خدا

رئیس جمهورمان در گزارش صد روزه خود در سال 92 سخنانی را از جنس ضد انقلابی و لیبرالی بر بر زبان جاری کرد، که با معیارها و اصول انقلاب اسلامی ناسازگاری داشت و اگر راست گفته باشد، بر خلاف قانون اساسی و شرع اسلام است، ایشان می گوید: «در همین 100 روز خیلی کتابها که ممنوع شده بود، آزاد کردیم. برخی ها که ممنوع القلم شده بودند تبدیل کردیم به سریع‌القلم.»

جناب روحانی بارها خود را حقوقدان معرفی کرده و اگر فراموش نکرده باشد، برابر اصل 121 قانون اساسی در حضور رئیس قوه قضائیه، اعضاء شورای نگهبان و نمایندگان مجلس شورای اسلامی، قرآن و ملت را خطاب قرار داده و گفته است: "من به عنوان رییس جمهور در پیشگاه قرآن کریم و در برابر ملت ایران به خداوند قادر متعال سوگند یاد می‌کنم که پاسدار مذهب رسمی و نظام جمهوری اسلامی و قانون اساسی کشور باشم ..."

حقیر شک دارم که آقای حسن روحانی حقوقدان باشد! زیرا اگر فردی دوره کارشناسی حقوق را گذرانده و چندین دوره نمایندگی مجلس را در پرونده خود داشته باشد، پس چرا بر خلاف اصول دوم و سوم قانون اساسی و سوگند خود در مجلس، اقدام به صدور مجوز چاپ کتابهای خلاف شرع و قانون را داده است؟! کدام منافقی جرأت دارد، که بر خلاف اصول مسلم قانون اساسی به نویسندگانی که اصول مسلم اسلام را در کتب خود زیر سئوال برده اند، آنها را به سریع القلم تبدیل نماید؟! آیا سریع القلم نمودن منحرفین و اجازه انتشار کتب ممنوعه مطابق این بخش سوگند رئیس جمهور است، که برابر اصل 121 قسم یاد کرد: «در حراست از مرزها و استقلال سیاسی و اقتصادی و فرهنگی کشور از هیچ اقدامی دریغ نورزم و با استعانت از خداوند و پیروی از پیامبر اسلام و ائمه اطهار علیهم‏السلام قدرتی را که ملت به عنوان امانتی مقدس به من سپرده است همچون امینی پارسا و فداکار نگاهدار باشم ...»

مگر کسروی، میرزا ملکم خان، ابوالحسن خان ایلچی و رشنفکران غربزده و کسانی که در فتنه سال 88 شعار جمهوری ایرانی سر دادند و بیرق حسین بن علی علیه السلام را در عاشورا به آتش کشیدند، خواسته ی دیگری به غیر از انتشار کتب ضد دینی و آزادی نویسندگان ضد مذهب داشتند؟! البته به این هم واقفیم، که جناب روحانی قریب 20 سال، همنشین فردی لیبرال و نوکر آمریکا به نام آقای محمود سریع القلم، در مرکز استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت و در حال حاضر هم در ریاست جمهوری می باشد، پس جای تعجب نیست!!!

والسلام